Indiana fan e Rispinge
Indy
18/02/2002-20/07/2013
Tot ons grote verdriet hebben wij afscheid genomen van onze Border Collie Indy.
Ze had al jaren last van epilepsie en EPI, maar sinds oktober hebben we heel erg met haar lopen dokteren en sukkelen.
Ze ging van slecht naar slechter naar toch een klein beetje beter.
Steeds hou je je vast aan die ene stohalm...
Vlak voor wij op vakantie gingen ging het zo slecht met Indy dat we dachten dat het einde daar was.
De dierenarts wilde toch graag haar bloed laten onderzoeken en Indy moest daar blijven om een infuus te krijgen anders viel er niets meer te testen, zo slecht ging het.
Indy kwam heel vrolijk en opgewekt thuis, wauw!
Wat waren we blij, zo kon ze nog lekker mee naar Oostenrijk!
Maar helaas ging het steeds een beetje slechter, natuurlijk leefde ze op van de Oostenrijkse watertjes, maar buiten de wandelingen was ze niet veel meer waard.
We konden haar voeren zoveel we wilden, ze bleef maar afvallen..
Ook had ze geen spieren meer over, vreselijk om te zien maar wanneer is het tijd?
Toen ze op vrijdagochtend niet wilde eten wist ik het zeker, ze heeft opgegeven en dat was ook het beeld wat ze de hele dag liet zien. Alles was haar teveel en ze keek met heel trieste ogen.
Vandaar dat we op zaterdag met haar naar de dierenarts zijn gegaan, voor de laatste keer...
Haar zoon Taff was erbij.
We zullen onze lieve Indy nooit vergeten, ze kwam bij ons op vier jarige leeftijd, een heerlijke open, vriendelijke en vrolijke hond. Indy vond echt alles leuk en kon met iedereen overweg.
Ze had een enorme will to please, ze had plezier in alles wat we met haar deden. Schapen vond ze niet echt interessant maar toch had ze een flinke dosis werklust als het aankwam op agility of frisbee of gewoon voetballen.
In 2007 hebben we een nestje met Indy gefokt en daar zijn 3 schatten van pups uit geboren.
Ze was gelukkig met haar zoon Taff maar ook als ze haar dochters terugzag wist ze wie ze waren en de aller eerste keer begon ze gelijk weer te moederen.
Helaas ging haar gezondheid achteruit en moesten we de echte sporten links laten liggen.
Gelukkig haalde Indy ook veel plezier uit de wandelingen en met water maakten we haar altijd gelukkig.
Het is moeilijk te bevatten dat Indy nu niet meer in ons leven is, ze heeft ons zoveel gegeven..
Maar zij heeft nu rust en dat verdiende ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten